مزمور داود
اي خداوند ، مرا در غضب خود توبيخ‌منما و مرا در خشم خويش تأديب مكن! 2 اي خداوند ، بر من كرم فرما زيرا كه پژمرده‌ام! اي خداوند ، مرا شفا ده زيرا كه استخوانهايم مضطرب است، 3 و جان من بشدت پريشان است. پس تو اي خداوند ، تا به كي؟ 4 اي خداوند ، رجوع كن و جانم را خلاصي ده! به رحمت خويش مرا نجات بخش! 5 زيرا كه در موت ذكر تو نمي‌باشد! در هاويه كيست كه تو را حمد گويد؟
6 از نالة خـود وامانـده‌ام! تمامـي شـب تخت‌خواب خـود را غرق مي‌كنم، و بستـر خويش را به اشكها تـر مي‌سـازم! 7 چشـم من از غصه كاهيـده شـد و بسبـب همـة دشمنانـم تـار گرديـد.
8 اي همة بدكاران از من دور شويد، زيرا خداوند آواز گرية مرا شنيده است! 9 خداوند استغاثة مرا شنيده است. خداوند دعاي مرا اجابت خواهد نمود. 10 همة دشمنانم به شدت خجل و پريشان خواهند شد. روبرگردانيده، ناگهان خجل خواهند گرديد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر